Tom niniejszy – „Kinesiotaping w logopedii: historia – możliwości – perspektywy” – jest pokłosiem ogólnopolskiej konferencji naukowej, która odbyła się w maju 2024 roku na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu w Białymstoku jako zwieńczenie zainicjowanego w 2017 roku cyklu seminariów Białostockie Spotkania Młodych Logopedów (BSML).

Ich rudymentem było przekonanie, że logopedia i fizjoterapia spotkają się w obszarze zaburzeń mowy, którego emblematem stał się trakt orofacjalny, wymagający w terapii podejścia interdyscyplinarnego oraz takich narzędzi – jednym z nich okazał się kinesiotaping, procedura medyczna numer 93.3812 w klasyfikacji ICD-9, wpisująca się w paradygmaty EBM i EBP. Mamy nadzieję, że ta pierwsza w kraju – wedle naszej wiedzy – monografia poświęcona zagadnieniom kinesiotapingu w logopedii zainicjuje naukową refleksję nad plastrowaniem jako narzędziem wspierającym terapię  mowy.

Diana Saniewska
Ireneusz Hałas
(z okładki)