"Kinesiotaping w logopedii: historia – możliwości – perspektywy"

Ich rudymentem było przekonanie, że logopedia i fizjoterapia spotkają się w obszarze zaburzeń mowy, którego emblematem stał się trakt orofacjalny, wymagający w terapii podejścia interdyscyplinarnego oraz takich narzędzi – jednym z nich okazał się kinesiotaping, procedura medyczna numer 93.3812 w klasyfikacji ICD-9, wpisująca się w paradygmaty EBM i EBP.

Mamy nadzieję, że ta pierwsza w kraju – wedle naszej wiedzy – monografia poświęcona zagadnieniom kinesiotapingu w logopedii zainicjuje naukową refleksję nad plastrowaniem jako narzędziem wspierającym terapię  mowy.

Diana Saniewska
Ireneusz Hałas
(z okładki)